- എഡിറ്റോറിയല്‍
- എഡിറ്ററുടെ ഇഷ്ടം
- കവിതകള്‍
- എം. എന്‍. ശശിധരന്‍
- എസ്. എന്‍. സന്ധ്യ
- ജ്യോതിസ് പറവൂര്‍
- ജൈനി. എല്‍. പി.
- നന്ദകുമാര്‍ ചെല്ലപ്പനാചാരി
- പാര്‍വ്വതി
- പാര്‍വ്വതി പൂര്‍ണ്ണിമ
- മനോജ് കുറൂര്‍
- മേരിലില്ലി
- രതീഷ് കൃഷ്ണ
- രാജു. കെ. കാഞ്ഞിരാട്‌
- രേഷ്മ
- വി. പി. ഷൗക്കത്ത് അലി
- വിശ്വനാഥ പണിക്കര്‍
- ശ്രീകുമാര്‍ കരിയാട്‌
- ഷംസ് ബാലുശ്ശേരി
- സുനി മാടമ്പി
- സുലോജ് മഴുവന്നിക്കാവ്
- സി. പി. അബൂബക്കര്‍
- ഹരിശങ്കര്‍ കര്‍ത്താ
- കഥകള്‍
- ജീവചരിത്രം
- സെമിനാര്‍
- സ്മരണ
ചിറകുകള്‍
ജ്യോതിസ് പറവൂര്‍
മാനം കാണാതെ ...!
ഞാന്‍ പോലുമറിയാതെ ...
എന്നാത്മാവില്‍ പൊലിഞ്ഞ
മയില്പ്പീ ലിയാണ്
എന്റെ പ്രണയം
കറുത്തപാറക്കെട്ടുകള്‍ക്കിടയിലൂടെ
നുരയും പാതയുമായി ഓടി കയറുന്ന ചെറിയ തിരകളെ നോക്കികൊണ്ട്
അവര്‍ നിശ്ചലരായ്‌ ഇരുന്നു
വളരെ നേരം .....
ഒടുവില്‍ പതിഞ്ഞ സ്വരത്തില്‍ ചോദിച്ചു
"ഒന്നും പറയാനില്ലേ?
ഒന്ന് ചോദിക്കണം എന്നുണ്ട് ?"
ഉം ....
"എന്നെ വെറുത്തു തുടങ്ങിയോ ?"
എന്തിന്?
"ഒരിക്കല്‍ നിന്നെ സ്നേഹിചിരുന്നതുകൊണ്ട് "
മാധവികുട്ടി
(തരിശുനിലം )
ഇപ്പോള്‍ ഞാന്‍ മനസ്സിലാക്കുകയാണ്
"നിന്നെ മറക്കുകയെന്നാല്‍ മൃതിയാണെന്ന്
ഞാന്‍ നീ മാത്രമാണെന്ന് "
ഇന്നു നീ മഴയവുക
ഞാന്‍ കറ്റാകാം
നീ മാനവും
ഞാന്‍ ഭൂമിയുമാകും
എന്റെ കാറ്റ്
നിന്നില്‍ അലിയുമ്പോള്‍
നിന്റെ മഴ
എന്നിലേക്ക് പെയ്തുഇറങ്ങട്ടെ
കാടു പൂക്കുമ്പോള്‍
നമ്മുക്ക് കടല്‍ കാറ്റിന്റെ
ഇരമ്പലിന് കാതോര്ക്കാം
മറന്നുപോയ പാട്ടിന്റെ മഴനൂല്‍ പോലെ,
മറ്റൊരു ജന്മത്തിന്റെ നക്ഷത്ര കൂട്ടുപോലെ ,
മഞ്ഞു തുള്ളിപോലെ ,
ഉരുകുന്നത്
നിനക്കുവേണ്ടി മാത്രം ....
